Zawarcie przez dłużnika umowy standstill czyli porozumienia naprawczego z wierzycielami może być korzystną alternatywą wobec sądowej upadłości czy restrukturyzacji.
Przedłużająca się utrata płynności finansowej powoduje, że dłużnik staje się niewypłacalny albo zagrożony niewypłacalnością. Taka sytuacja stanowi problem nie tylko dla zadłużonego przedsiębiorcy, ale również wierzycieli. Zwłaszcza, gdy jest wielu wierzycieli albo jeśli zobowiązania wobec nich są w wysokości przewyższającej majątek dłużnika. Również sądowe działania restrukturyzacyjne nie w każdym przypadku gwarantują zaspokojenie należnych roszczeń, ponieważ mimo ich wszczęcia niektórzy zabezpieczeni rzeczowo wierzyciele mają pierwszeństwo zaspokojenia swoich roszczeń na majątku dłużnika.
Często w interesie wierzycieli najlepszym rozwiązaniem jest wsparcie dłużnika w ramach pozasądowej restrukturyzacji oczywiście o ile zostanie ustalone, że osiągnie ona efekt w postaci przywrócenia rentowności przedsiębiorcy i jeśli wierzyciele zgodzą się wstrzymać się z dochodzeniem wobec dłużnika na określonych zasadach z roszczeń w ramach umowy tzw. standstill.
Umowa standstill jako umowa nienazwana jest zawierana w ramach swobody umów w granicach wyznaczonych przez naturę stosunku prawnego, zasady współżycia społecznego oraz ustawy. Wskazana umowa określa zasady postępowania wobec zadłużonego dłużnika oraz sposób jego finansowania, który zazwyczaj wymaga odrębnej umowy.
Obowiązki Stron
Umowa standstill może być zawarta na czas wykonania restrukturyzacji albo na poszczególne etapy restrukturyzacji, których osiągnięcie warunkuje podpisanie aneksu do umowy i jej dalsze przedłużenie. W ramach umowy dłużnik zobowiązuje się do m.in. terminowego dokonywania płatności należności, zakazu ustanawiania zabezpieczeń nieprzewidzianych w Umowie, zakaz dokonywania spłat należności niezgodnie z treścią Umowy oraz zaciągania zobowiązań finansowych bez zgody wierzycieli także jako gwarant i poręczyciel. Jeśli dłużnikiem jest spółka Umowa może przewidywać, że bez zgody wierzyciela; nie mogą być dokonywane wypłaty na rzecz wspólników w postaci dywidendy, zaliczki na poczet dywidendy, obsługi pożyczek wewnątrzgrupowych. Obowiązkiem dłużnika może być również dokonywania operacji finansowych tylko za pośrednictwem banków oraz terminowa spłata należności publicznoprawnych.
Mimo tak licznych zobowiązań i zakazów dłużnik jako strona umowy standstill zachowuje zarząd przedsiębiorstwem chociaż w wielu przypadkach na podejmowane czynności jest zobowiązany uzyskać zgodę wierzycieli. Brak zgody może stanowić naruszenie umowy i w konsekwencji prowadzić do jej wypowiedzenia.
Z kolei w ramach umowy standstill wierzyciel zarówno wobec dłużnika jak i innych wierzycieli może się zobowiązać do powstrzymania się od żądania spłaty zadłużenia, niewszczynania postępowań egzekucyjnych czy nieskładania, wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnika czy też zaniechania czynności związanych z odpowiedzialnością członków zarządu dłużnika.
Plusy umowy
Jednym z bardzo istotnych argumentów przemawiającym za rozważeniem pozasądowej restrukturyzacji są koszty. Strony umowy standstill nie ponoszą bowiem żadnych kosztów ani z tytułu opłat sądowych ani opłat urzędowych, kosztów doradztwa prawnego oraz finansowego jak i wydatków związanych z ustanowieniem dodatkowych zabezpieczeń.
Komentarze