Przesłanki miarkowania kary umownej
Fakt, iż kara umowa została określona w dużej wysokości nie jest warunkiem dla uznania, że jest ona rażąco wygórowana . Aby tak się stało należałoby przeprowadzić badanie pod kątem ustalonej stawki kary oraz powstałego okresu opóźnienia w realizacji zobowiązania.
Zatem dla zastosowania ewentualnego miarkowania kary należy konieczne jest wykazanie, że kara jest "rażąco wygórowana" czyli nie tylko wygórowana, ale wygórowana rażąco, czyli w taki sposób, że system prawa nie może tolerować jej dysproporcji w stosunku do słusznych interesów wierzyciela.
Kryteria miarkowania
W orzecznictwie istnieją liczne kryteria w oparciu o które ocenia się przesłanki dla których uznaje się zasadność zastosowania miarkowania kary umownej. Należą do nich np. brak poniesienia przez wierzyciela szkody, nikły bądź umiarkowany rozmiar doznanej szkody, wygórowaną wysokość zastrzeżonej kary umownej w stosunku do wartości szkody doznanej przez wierzyciela, wygórowaną wysokość zastrzeżonej kary umownej w stosunku do kwoty należnego wynagrodzenia oraz brak winy lub niewielki stopień winy dłużnika; jeżeli bowiem brak winy nie wyłącza odpowiedzialności za niewykonanie zobowiązania to wina i jej stopień ma znaczenie przy miarkowaniu kary umownej.
Oczywiście kara umowna się należy niezależnie od tego, czy szkoda zostanie poniesiona, to bowiem wynika z istoty tej instytucji miarkowanie tej kary w kontekście kryterium szkody poniesionej przez stronę umowy jest podstawowym kryterium jeśli chodzi o przesłankę rażącego wygórowania kary umownej.
Komentarze