W niektórych sytuacjach pracownik mimo, że co do zasady jest zobowiązany w ramach stosunku pracy do stosowania się do poleceń pracodawcy, może odmówić wykonywania pracy.
Mówi o tym art. 210 § 1 Kodeksu pracy, który daje pracownikowi prawo do powstrzymania się od pracy, jeśli warunki pracy stwarzają, także potencjalnie, bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia. O swojej decyzji pracownik musi zawiadomić pracodawcę.
Warto podkreślić, że za okres powstrzymywania się od pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Należy także dodać, że przepis ten nie obejmuje osób, które zawodowo zajmują się ratowaniem życia.
Pod pojęciem bezpośredniego zagrożenia mogą się kryć czynniki, które wystąpiły na terenie zakładu pracy pod postacią np. niesprawnej instalacji gazowej, braku określonych zabezpieczeń przy pracy z produktem niebezpiecznym, współpracowników, którzy wykonują pracę pod wpływem środków odurzających.
Również na realizację przez pracownika jego prawa do odmowy wykonywania pracy mogą mieć także wpływ okoliczności, które zaistniały poza zakładem pracy, jeśli mogą wpłynąć na sposób wykonywania obowiązków służbowych. Przykładem tego może być np. klęska żywiołowa, epidemia czy inne zdarzenia o charakterze masowym.
Z jednej z opinii Państwowej Inspekcji Pracy wynika, że pracownik w oparciu o art. 210 KP będzie mógł równiez odmówić odbycia wyjazdu służbowego w rejony zagrożone wirusem COVID -19.
Komentarze